wtorek, 31 marca 2020

3.04 Liternictwo












Kaligrafia










Projekty graficzne












































Zadanie domowe

Zainspiruj się powyższymi przykładami.

Zaprojektuj krój pisma i stwórz kompozycję z liter.

Wybierz dowolne słowo lub krótką sentencję (po polsku lub po angielsku).

Połącz liternictwo z ilustracją, rysunkiem.
 Technika pracy dowolna.


Zdjęcia pracy prześlij na maila:

elementarzpracownia@gmail.com
lub
w prywatnej wiadomości na WhatsAppie


Trzymam kciuki.
Powodzenia :-)












piątek, 27 marca 2020

27.03 Vincent van Gogh.



Vincent van Gogh [ winsent wan gog] (1853 1890) sprzedał za życia jeden obraz, malarstwo zrodził w cierpieniu i samotności. Van Gogh zaczął malować na kilka lat przed ukończeniem 30 roku życia, a swe najbardziej znane dzieła stworzył w ciągu 2 ostatnich lat życia.

Po śmierci jego dzieła osiągały rekordowe ceny, a sam twórca stał się niezwykle popularny. Powstało o nim wiele powieści i filmów. Jego biografia zalicza się do bardzo burzliwej i tragicznej. 
Van Gogha trawiła choroba, narastające szaleństwo. 1890 roku popełnił samobójstwo (prawdopodobnie).  


Początkowo Vincent jako bardzo wierząca osoba został kaznodzieją. Chciał pomagać biednym i potrzebującym. Jednakże w 1879 roku został zwolniony przez protestanckie władze za swą wybuchowość i porywczość. Załamany Vincent odszedł od kościoła. Malował przez zaledwie 10 lat swojego życia, nie ukończył żadnej artystycznej szkoły. 



Jedzący kartofle - 1885


Brat Vincenta, Theo handlarz obrazów, wspierał go finansowo, gdyż artysta żył na granicy nędzy. Umożliwił mu dwuletni pobyt w PARYŻU (1886- 1888), gdzie poznał Gauguina, Toulouse- Lautreca i Signaca. 

Pobyt zaowocował przemianą malarską Van Gogha zainspirowaną twórczością impresjonistów i neoimpresjonistów (postimpresjonistów). 


Restauracja pod Syreną w Asnieres - 1887 



Ojciec Tanguy - 1887 (Portret ojca sprzedawcy materiałów malarskich, którego sklep stał się  galerią impresjonistów).




Autoportret - 1887



Autoportret - 1887 - fragment


Van Gogh rozjaśnił wtedy swoją paletę, a gruba faktura została zastąpiona lekkimi drobnymi plamami koloru. 



Szybko jednak opuścił Paryż, wyjechał na południe Francji do Arles, gdzie znalazł własną drogę artystyczną, tworząc tym samym unikatowy styl. 



Most Langlois w Arles z piorącymi kobietami - 1888

Nie traktował koloru jako optycznego zjawiska, stanowił on jeden ze środków do wyrażania emocji – „ Za pomocą czerwieni i zieleni starałem się wyrazić straszliwe namiętności ludzkie (…) ."



Malował proste motywy z najbliższego otoczenia; krajobrazy, portrety, życie chłopskie, własny pokój, różne sprzęty, wreszcie osławione słoneczniki, czy też samego siebie.

Powrócił także do bardzo grubej, bogatej faktury, niezacierającej śladów pędzla. Powierzchnie jego obrazów zdają się falować i drgać. 

Nie wykorzystywał modelunku światłocieniowego i przejść tonalnych.
Stosował deformacje i silne kontrasty barwne.



Jednym z ulubionych modeli z okresu w Arles był listonosz Roulin.


Listonosz Roulin  - 1889




Żółty dom - 1888

W maju 1888 roku van Gogh przenosi się do domu z pracownią tzw. "Żółtego
 domu". Jego największym marzeniem było stworzenie tam wspólnie z  Paulem Gaugiunem (też postimpresjonistą) "Pracowni Południa" - wspólnoty otwartej dla wszystkich malarzy.

"Bez przerwy marzę o tym przedsięwzięciu, o stworzeniu pracowni, która miałaby dwóch mieszkańców stałych, Pana i mnie, ale jednocześnie byłaby, jak pragniemy tego obaj, schronieniem dla kolegów w ciężkich dla nich chwilach".



Pokój artysty w Arles - 1888 (van Gogh namalował 3 wersje tego obrazu)



Taras kawiarni w nocy - 1888


Gwiaździsta noc nad Rodanem - 1888

W swych listach do brata Theo  - Vincent van Gogh pisał - "Mam nadzieję, że zamieszkam  z Gauguinem w naszej pracowni. Chcę ją ozdobić. Tylko wielkie słoneczniki".

W takich okolicznościach powstało jedno z najbardziej rozpoznawalnych w dziejach dzieło - "Słoneczniki". Choć w tej serii znajdziemy też inne obrazy.





W tym czasie powstaje również obraz "Autoportret dedykowany Gauguinowi" (1888)






Po namowach Theo,  23 października Gauguin przyjechał do Arles i zamieszkał razem z Van Goghiem w „Żółtym Domu”. W listopadzie obaj wspólnie malowali.



Paul Gauguin -  Van Gogh malujący słoneczniki (1888)



W niedługim czasie ich wzajemne stosunki zaczęły się pogarszać. Van Gogh bardzo podziwiał Gauguina i desperacko pragnął, aby ten traktował go jako równego sobie. Gauguin jednak był arogancki i dominujący. 
 Obaj często gwałtownie sprzeczali się na temat sztuki.
 W pewnym momencie sytuacja, jak ją opisywał van Gogh, „zbytniego napięcia”, osiągnęła punkt krytyczny.
Po jednej z kłótni Gauguin wyjechał, Vincent w napadzie szału odciął sobie kawałek ucha. Został osadzony w szpitalu dla obłąkanych. Jego stan się pogarszał, pomiędzy coraz częstszymi atakami choroby psychicznej, pracował gorączkowo. 
W 1890 roku strzelił do siebie z rewolweru.



Autoportret z obciętym uchem - 1889. 


Podczas pobytu w zakładzie psychiatrycznym Auvers van Gogh mógł malować. Wówczas pojawiła się pasja malowania cyprysów. Ślady pędzla mają charakter spiralny, sprawiają wrażenie zawirowania, wibracji.



Pole pszenicy z cyprysami - 1889



Gwiaździsta noc - 1889



Droga z cyprysem i gwiazdą - 1890


Vincent van Gogh jest autorem ponad 2000 dzieł, w tym: 870 obrazów, 150 akwarel i ponad 1000 rysunków i 133 szkiców listowych. Dziś jego liczne autoportrety, pejzaże, portrety i słoneczniki należą do najbardziej rozpoznawalnych i najdroższych dzieł sztuki na świecie.



Autoportret - 1889

Zapraszam Cię w wirtualną podróż do 
Van Gogh Museum w Amsterdamie gdzie możesz zobaczyć więcej prac tego artysty.




Zadanie domowe


Zainspiruj się jednym z obrazów van Gogha z cyklu "Słoneczniki". Wybierz elementy, które podobają Ci się najbardziej.  Stwórz własną wersję tego obrazu. Możesz zmienić proporcje, ilość słoneczników, dodać więcej kolorów.









Jeśli posiadasz farby spróbuj namalować obraz o bogatej fakturze w formacie A4.  Jeżeli nie posiadasz farb możesz stworzyć kolaż i łączyć ze sobą różne materiały.
Ciekawym pomysłem wprowadzającym element bogatej faktury mogłaby być również plastelina lub tłuste pastele.

Użyj materiałów dostępnych w domu.


Kochani, Możecie przesyłać do mnie etapy pracy np. w prywatnej prywatnej wiadomości na WhatsAppie lub na maila elementarzpracownia@gmail.com
Chętnie wam pomogę!




https://artsandculture.google.com/partner/van-gogh-museum

poniedziałek, 16 marca 2020

20.03 Postimpresjonizm

Postimpresjonizm

(neoimpresjonizm)

Georges Seurat (1859 – 1891) oparł swoje malarstwo na naukowych podstawach optyki i chromatyki. 


Impresjoniści dostrzegli, że światło padające na przedmioty nie jest jednolite, bezustannie łamie się i rozprasza. 
Pokazywali to zjawisko w swoich dziełach w sposób intuicyjny, natomiast Seurat chciał swe poszukiwania twórcze oprzeć o ścisłą naukę.




„Kąpiel w Asnieres”

 Swój pogląd na sztukę zaprezentował po raz pierwszy w 1884 roku na SALONIE ARTYSTÓW NIEZALEŻNYCH. Wystawił wówczas 
„Kąpiel w Asnieres”
Obraz podobnie jak u impresjonistów posiadał jasną paletę barw, jednakże pracę cechowała bardzo statyczna kompozycja.

 Plam nie układał tak swobodnie jak impresjoniści, były one stawiane bardzo równomiernie, według określonego, geometrycznego porządku, krótkimi muśnięciami pędzla. 



Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte.


Na ostatniej wystawie impresjonistów w 1886 roku zaprezentował obraz 
„Niedzielne popołudnie na wyspie La Grande Jatte”.

Dzieło ukazuje odświętnie ubrane towarzystwo podczas przechadzki nad Sekwaną. Zastygłe postaci oraz ich długie cienie układają się rytmicznie w piony i poziomy. Perspektywę ukazano zaś poprzez kilka planów i zmniejszając stopniowo sylwetki ludzi przypominające manekiny.
 Całą powierzchnię płótna SEURAT pokrył małymi plamkami koloru, która przypomina drukarski raster. Technikę tą nazwano pointylizmem czyli 
punktowaniem.




Wejście do portu Honfleur - 1886




Le Bec du Hoc, Grandcamp - 1885


Pointylizm nawiązywał do teorii malarstwa zwanej dywizjonizmem, która posiłkując się teorią optyczną zakładała rozbicie kolorów jedynie na barwy widma słonecznego. 
Chodziło o optyczne mieszanie się barw

Zatem zestawienie plamek żółtych i niebieskich, oglądane z pewnej odległości mieszało się w oku widza i dawało efekt barwy zielonej itp.




Wieża Eiffela - 1889

Zadanie domowe

Wybierz zdjęcie z wakacji przedstawiające jakieś ładne miejsce. Stwórz pracę plastyczną na formacie A4 w technice pointylizmu.

Jeśli posiadasz farby świetnie, jeśli nie użyj dostępnych materiałów plastycznych takich jak flamastry czy kredki.
Cały obraz namaluj lub narysuj przy pomocy drobnych plamek, by uzyskać dobry efekt nie zapomnij o zagęszczaniu punktów.